Do najczęstszych skręceń należy zaliczyć te w obrębie stawu skokowego. Skręcenie jest nagłym urazem kostno-więzadłowym.
W skręceniach można wyróżnić kilka stopni uszkodzeń struktur stawowych. W I stopniu dochodzi do naciągnięcia torebki stawowej i więzadeł. W II stopniu następuje naderwanie torebki stawowej i więzadeł. W III stopniu dochodzi do uszkodzenia torebki stawowej i zerwania więzadeł. Może również wystąpić oderwanie przyczepu więzadła z fragmentem kostnym. Do skręceń dochodzi podczas uprawiania sportu, bądź w życiu codziennym (przy nagłym poślizgnięciu). Uszkodzeniu ulegają najczęściej struktury przy kostce bocznej (torebka stawowa, więzadło strzałkowo-skokowe przednie, rzadziej tylne).
Najczęstszymi objawami skręcenia są:
- ból w czasie spoczynku, zwiększający się podczas ruchu
- ograniczenie ruchomości stawu
- obrzęk stawu z możliwym krwiakiem
- poszerzenie obrysu stawu
- niestabilność stawu
Dla prawidłowego zdiagnozowania należy wykonać:
- wywiad
- testy kliniczne
- badanie RTG do wykluczenia złamań w obrębie kostki
- USG (dla potwierdzenia uszkodzonych struktur)
Wstępnym leczeniem jest unieruchomienie stopy na określony czas (w zależności od stopnia skręcenia). Po czasie unieruchomienia wskazana jest rehabilitacja zawierająca zabiegi mające na celu zmniejszenie obrzęku, przyśpieszające zrost uszkodzonych struktur (pole magnetyczne, sollux, krioterapia, laser) oraz ćwiczenia pomagające w przywróceniu pełnej sprawności stawu.