Autor: admin

Zabiegi z wykorzystaniem pola magnetycznego należą do jednych z najczęściej stosowanych zabiegów w rehabilitacji.

Związane jest to z tym, że zabiegi te można stosować w wielu przypadkach chorobowych i jednocześnie mają mało przeciwwskazań. Głównym celem tego zabiegu jest działanie na poziomie komórki. Pole magnetyczne dociera do każdej komórki, danej partii ciała, która znajduje się w urządzeniu. Na poziomie komórki pole magnetyczne wpływa na zmianę transportu jonów, syntezę białek, proliferację komórkową.

Dzięki tym procesom zabieg ten ma właściwości:

• przeciwbólowe
• przeciwzapalne
• przeciwobrzękowe
• przyspieszające gojenie ran
• przyspieszające gojenie złamań
• zwiększające przepływ krwi w naczyniach

 

Zabiegi te wykonuje się w specjalnym aparacie o kształcie koła. Można je wykonywać w ubraniu i w opatrunkach gipsowych. Podczas zabiegu pacjent nie będzie odczuwał żadnego działania aparatu.

Pole magnetyczne znajduje zastosowanie przy:

• złamaniach
• skręceniach
• zmianach zwyrodnieniowych
• różnego typu przeciążeniu mięśni
• obwodowych porażeniach nerwów
• dyskopatii lędźwiowej

Ćwiczenia czynno-bierne wykonywane są przez terapeutę przy czynnym udziale pacjenta.

W tych ćwiczeniach terapeuta prowadzi ruch, a zadaniem pacjenta jest czynne rozluźnianie się. Fizjoterapeuta wykonuje ten ruch w zakresie bezbolesnym, zatrzymując się
na chwilę na granicy ruchu. Następnie pacjent stara się rozluźnić napięte mięśnie, dzięki czemu daje możliwość fizjoterapeucie do przekroczenia końcowego zakresu ruchu i dotarcia do nowej granicy ograniczenia. Ćwiczenia te wykonywane są głównie u pacjentów, którzy nie są w stanie wykonać ruchu samemu.

Ćwiczenia czynno-bierne mają znaczny wpływ na zmniejszenie dolegliwości bólowych, likwidują stan zapalny i działają przeciwobrzękowo. Efekty te wywołane są głównie poprzez delikatną trakcję stawu. Dzięki tym zabiegom dochodzi również do rozluźnienia mięśni i zwiększenia elastyczności więzadeł i ścięgien. Zabiegi te pomagają również w utrzymaniu długości mięśni, przypominają jaki ruch powinny te mięśnie wykonywać. Poprzez czynny udział pacjenta w tym ruchu, ćwiczenia te wspomagają odbudowę siłę osłabionych mięśni.

Ćwiczenia te wykorzystywane są u pacjentów:

• po skręceniach,
• po złamaniach
• po zabiegach ortopedycznych
• po zabiegach chirurgicznych
• przy obwodowych porażeniach nerwów
• we wczesnej fazie po udarze

Ćwiczenia te, dzięki swojej uniwersalności, są bardzo często przepisywane przez lekarzy dla pacjentów z różnymi schorzeniami.

Zabiegi ten wykonuje się w warunkach odciążenia. Najczęściej są to linki podwieszane do kratownic. Pacjent w czasie tych ćwiczeń wykonuje obszerne ruchy w danym stawie wykorzystując do tego mniej siły.

Takie odciążenie daje możliwość ruchu w stawie w zakresie, którego pacjent nie osiągnąłby w czasie poruszania się w życiu codziennym. Właśnie dzięki temu jednym ze wskazań jest poprawa zakresu ruchomości w stawie. Ćwiczenia te poprawiają również elastyczność i siłę mięśni osłabionych np. po dłuższym unieruchomieniu, bądź po zabiegu operacyjnym.

Ćwiczenie w odciążeniu działa również przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Poprzez rytmiczny stały ruch w stawie dochodzi do rozluźnienia torebki stawowej, więzadeł i mięśni co skutkuje obniżeniem dolegliwości bólowych.  Zwiększa się przepływ krwi w obszarze wokół stawu, dzięki czemu czynniki stanu zapalnego są szybciej usuwane.

Ważnymi elementami tych ćwiczeń jest:

• prawidłowa pozycja w czasie ćwiczeń
• rytmiczny stały ruchy
• wykonywanie ćwiczeń w pełnym możliwym i bezbolesnym zakresie
• skupienie się na wykonywanych ruchach

 

Ćwiczenia te przepisywane są pacjentom:

• ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów (staw kolanowy, biodrowy, ramienny)
• po złamaniach (kiedy pacjent jest w stanie wykonać ruch sam)
• po zabiegach ortopedycznych (artroskopia, endoprotezoplastyka)
• z bólami w obrębie stawów

 

Zabiegi te wykorzystują prądy o średniej zmiennej częstotliwości.  Prądy interferencyjne posiadają 2 składowe o różnej częstotliwości.

Prądy o średniej częstotliwości łatwiej pokonują opór skóry dzięki czemu wnikają głębiej. Prądy te powstają bezpośrednio w tkankach. do zabiegów wykorzystywane jest kilka elektrod.

Zabiegi te działają przeciwbólowo, wywołują skurcze mięśni, rozszerzają naczynia krwionośne i wpływają na odżywienie tkanek. Dzięki temu mają działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i wzmacniają mięśnie. W zależności od stanu pacjenta zabiegi mogą trwać od 6 do 15 minut.

Wskazaniami do stosowania tych zabiegów są:

• stany zapalne stawów.
• ostre i przewlekłe dolegliwości bólowe kręgosłupa,
• dyskopatie odcinka szyjnego i lędźwiowego z promieniowaniem do kończyn,
• stany po urazach mięśni i stawów.

 

Prądy diadynamiczne wchodzą w skład prądów impulsowych. Prądy te posiadają 2 składowe: prądy stały i prąd zmienny.

Prąd ten składa się z impulsów elektrycznych o odpowiedniej częstotliwości. Każdy impuls ma odpowiednie natężenie i kierunek.

Prądy diadynamiczne działają przeciwbólowo, przeciwzapalnie, poprawiają trofikę tkanek. Prąd wpływa również na poprawienie ukrwienia danego obszaru. Seria zabiegów składa się z 10 zabiegów, którego przedział czasowy mieści się między 5 minut a 15 minut.

Zabiegi te stosuje się w przypadku:

• dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa,
• rwy kulszowej,
• dyskopatii z promieniowaniem do kończyn
• bólów stawów obwodowych,
• osłabienia siły mięśni.

Ważnym  przeciwwskazaniem do stosowania tych zabiegów jest obecność metalu w tkankach na obszarze zabiegowym.

Galwanizacja jest zabiegiem wykorzystującym prąd stały. W prądzie stałym natężenie i kierunek przepływu prądu nie ulegają zmianie.

Działanie tego prądu nie wywołuje pobudzenia mięśni. W rehabilitacji stosuje się głównie metodę dwubiegunową galwanizacji. W tej metodzie wykorzystywane są 2 elektrody o tej samej wielkości.

Dawka zabiegowa jest zależna od stanu pacjenta. Dawka jest zależna od czasu i natężenia. Przedział czasowy dla tego zabiegu mieści się w granicach od 5 do 20 minut.

Galwanizacja ma wpływ na złagodzenie bólu i stanu zapalnego, polepszenie trofiki i lepsze ukrwienie tkanek. Głównym zabiegiem stosowanym w naszej poradni jest kołnierz galwaniczny.

Zabieg ten stosowany jest głównie w przypadku:

• stanów zapalnych stawów kręgosłupa
• stanów zapalnych stawów obwodowych
• przewlekłych dolegliwości bólowych narządu ruchu.

Prądy galwaniczny wykorzystywany jest również jonoforeza (jonizacja). Dodatkowym elementem w tym zabiegu jest użycie leku w postaci żelu nakładanego na gazę. Dzięki użyciu leku jonoforeza za zwiększone działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Główne działanie lasera obserwuje się na poziomie komórki danej tkanki. Działanie tego promieniowania jest niewidoczne podczas zabiegu.

Komórki, na które działa laser wzmagają swój metabolizm. Oddziaływanie światła laserowego jest zależne od tkanki jaką napotyka. Część promieniowania wchłania się w tkanki, natomiast część ulega rozproszeniu (odbiciu). Odbicie zależne jest od kąta pod jakim padają promienie i tkanki na jaką działa laser. Laser wnika maksymalnie na kilkadziesiąt milimetrów wgłąb tkanki.

 

Laseroterapia ma zastosowanie przy leczeniu:

• świeżych ran poopreacyjnych,
• zmian zwyrodnieniowych stawów
• chorób skóry
• stanów przeciwbólowych
• dolegliwości dolnego odcinka kręgosłupa.

 

Działanie lasera ma bardzo szkodliwe działanie na aparat wzroku, dlatego w czasie wykonywania zabiegu należy założyć okulary ochronne.

Ten zabieg zaliczany jest do większej grupy o nazwie światłolecznictwo. W urządzeniu tym wykorzystywane jest promieniowanie podczerwone.

Głównym generatorem promieniowania podczerwonego jest słońce. To między innymi przez to promieniowanie czujemy, że jest ciepło. Promieniowanie to zostało wyizolowane i zastosowane w lampie Sollux. Sollux wywołuje wzrost temperatury tkanek w okolicy w której ten zabieg jest wykonywany.

 

Zabieg ten powoduje rozszerzenie powierzchownych naczyń krwionośnych, redukuje obrzęk i u niektórych pacjentów zmniejsza dolegliwości bólowe. Zastosowany przed ćwiczeniami dobrze rozluźnia mięśnie w obszarze leczonym.  Z powodzeniem stosowany jest w przypadku:

• dolegliwości bólowych dolnego i górnego odcinka kręgosłupa,
• bólów stawów o podłożu zwyrodnieniowym
• różnego rodzaju urazów
• skręceń
• złamań